Ludzie starsi z rozrzewnieniem wspominają te czasy, gdy rodziny były wielopokoleniowe - i gdy te kilka pokoleń mieszkało blisko siebie, a bywało, że nawet w jednym domu. To nie tylko pozwalało doświadczać - zwłaszcza seniorom - codziennej troski i pomocy ze strony dzieci oraz wnuków, ale także okazywało się ważne wtedy, gdy nadchodził kres życia. Mówiło się wtedy "Jak dobrze, że będzie miał mnie kto przynajmniej pochować..."

Świadomość straty życia w górach towarzyszy każdemu himalaiście. Góry tak samo jak piękne, są równie niebezpieczne. Tylko nieliczni zdobyli upragnione szczyty. Inni pozostali w górach na zawsze... W takim razie co z ich pogrzebem?

Na co dzień mało kto pewnie rozważa kwestie ostateczne. W młodości oraz wczesnej dorosłości charakteryzujących się codziennym biegiem nie zastanawiamy się, choćby gdzie spoczniemy po śmierci. Gdy jednak ona pojawi się w naszym życiu - zabierając kogoś Bliskiego - pytania powracają. I wtedy trzeba sobie na nie odpowiedzieć.